Klimaat en milieu problemen

Broeikasgassen en Co2

Het behoeft weinig betoog dat we vandaag op wereldvlak met een hele hoop problemen zitten als het over het milieu en de natuur gaat. De klimaatverandering is een reëel probleem, de Co2 uitstoot, de opwarming van onze aarde, de plastic soep in onze oceanen, de onnoemelijk veel milieurampen (olieplatformen die ontploffen en zinken (Deepwater Horizon), olietankers die op klippen varen, gigantische gasexplosies (Gellingen) en gaslekken (Bopal) die ontzettend veel doden eisten, …). Al deze problemen zijn bijna allemaal toe te schrijven aan 1 enkele bedrijfstak, de petro-chemische industrie. Het is deze petro-chemische industrie die al de brandstoffen maakt waar onze wagens mee rond rijden, onze schepen mee varen en onze vliegtuigen mee vliegen. Al die fossiele brandstoffen, Co2 en broeikas-gassen liggen aan de basis en zijn de grootste oorzaak van de opwarming van onze aarde.

Plastic

Maar naast al die broeikasgassen zijn er ook al die andere chemische producten die enorme schade toebrengen aan de natuur, zoals bijvoorbeeld de massale hoeveelheid plastic die wordt geproduceerd. Plastic is een fantastisch product met geweldige eigenschappen en enorme mogelijkheden. Het is sterk, licht, duurzaam, flexibel, toepasbaar in oneindig veel toepassingen en zelfs heel goed recycleerbaar.
Maar dit wonder product heeft ook een grote schaduwzijde. Door zijn duurzaamheid breekt plastic ontzettend moeilijk af in de natuur en zelfs in zijn kleinste vorm (microplastics) is het schadelijk voor de gezondheid van zowat alles dat leeft. Microplastics dringen zelfs door in grond- en ons drinkwater. En via de voedselketen zoals onder andere de fishsticks die op ons bord belanden komen deze microplastics ook ins ons lichaam terecht.

Plastic soup

Van een van die goede eigenschappen van plastic, de hoge recycleerbaarheid wordt amper gebruik gemaakt.
Volgens www.plasticsoupfoundation.org wordt van al het plastic dat tegenwoordig wordt geproduceerd, 9% gerecycled (bijna altijd resulterend in producten van slechtere kwaliteit), wordt 40% gecontroleerd gestort, wordt 14% gecontroleerd verbrand en eindigt 32% in het milieu (dit is inclusief ongecontroleerde verbranding).

Als de plasticproductie niet beperkt wordt, is plastic in 2050 verantwoordelijk voor de uitstoot van 56 gigaton CO2. Dat is evenveel als 10 tot 13 procent van het CO2-budget. Om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5 graad Celsius moet de wereld volgens het Klimaatakkoord van Parijs binnen dit budget blijven.

De CO2-emissie van één polyester shirt ligt tussen de 3,8 en 7,1 kilo. Het maken van synthetisch textiel draagt bij aan de klimaatcrisis. De CO2-emissie was in 2015 al 706 miljard ton. Om die op te nemen is een bos van 597 miljoen hectare nodig.