Waterstof

Hoe waterstof wordt gebruikt om de leidingstraat te ‘Greenwashen’.

Een van de argumenten die in de startnota aangehaald wordt is dat de leidingstraat zal gebruikt worden voor het transport van waterstof en CO2. Deze waterstof wordt naar voor geschoven als een milieuvriendelijk alternatief voor fossiele brandstoffen omdat bij de verbranding van waterstof enkel water vrij komt. 2 H2 + O2 => 2 H2O

Dit klinkt heel erg mooi, maar is dat wel zo?

Het probleem met waterstof zit niet in de toepassing ervan als groene brandstof maar in de productie die alles behalve milieuvriendelijk is.

Vandaag wordt zowat 95% van de geproduceerde waterstof gewonnen uit aardgas, een fossiele grondstof dus. Dit noemen we grijze waterstof.

Slecht een klein gedeelte van onze waterstof wordt op een groene en hernieuwbare manier geproduceerd, dat wil zeggen via elektrolyse met elektriciteit uit zonnepanelen en windmolens.

Wat is grijze waterstof?

Grijze waterstof is waterstofgas dat gemaakt wordt uit methaan (aardgas) en water.
Vrijwel al het waterstof dat in ons land wordt geproduceerd (+/- 95%) wordt op deze manier gemaakt.

Door methaan te mengen met water en dit sterk te verhitten (700 – 1000°), komt waterstof vrij.
De chemische reactie is: CH4 + 2 H2O + hitte => 4 H2 + CO2
Deze methode wordt ook wel SMR genoemd, Steam Methane Reforming.


Het nadeel van deze methode is echter dat hiermee ook CO2 vrij komt. Vanwege deze productiemethode noemt men deze waterstof ook wel ‘Grijze Waterstof’.
Deze waterstof is echter identiek hetzelfde gas als wanneer je het op een andere manier zou produceren.

Wat is blauwe waterstof?

Blauwe waterstof is het product van grijze waterstofproductie in combinatie met CO2-afvang en -opslag. Dat wil zeggen dat ze het geproduceerde bijproduct CO2 opvangen en opslaan. Hiervoor wil men de oude gasvelden gebruiken die intussen zijn uitgeput en geen aardgas meer bevatten.

CO2-afvang en -opslag, internationaal bekend als Carbon Capture and Storage (CCS), helpt voorkomen dat de CO2 in de atmosfeer terechtkomt. De CO2 wordt bij de productiefaciliteit afgevangen en opgeslagen in bijvoorbeeld lege aardgasvelden onder de zeebodem. Omdat dit al voor de verbranding gebeurt noemt men dit ‘pre-combustion-CCS’. Zo wordt de negatieve invloed op het klimaat door de productie van waterstof uit aardgas zogezegd voor een belangrijk deel tenietgedaan. Dat is alvast de theorie.

Probleem is echter dat dit momenteel technologisch misschien wel haalbaar is maar nog steeds niet wordt toegepast. Het obstakel dat hiervoor moet overwonnen worden is het transport van deze CO2 terug naar de olieplatformen op zee die deze CO2 vervolgens terug in de lege aardgasvelden kunnen pompen.

Ook dit klinkt weer heel mooi en milieuvriendelijk, maar is dat wel zo?

Hier komt dan ook weer het verhaal van onze leidingstraat kijken. Ze hebben de pijpleiding in leidingstraat ook nodig om deze CO2 richting zee te transporteren. Pijpleidingen waar ze een hoop natuur voor gaan opofferen.

De vraag hierbij echter ook, hoe veilig is deze techniek?
Hoe gaat men ervoor zorgen dat er geen lekken gaan zijn?
Hoe garandeert men dat al dat gas niet uit die ondergrondse gasvelden kan ontsnappen?

Wat als er een lek ontstaat, zoals we gezien hebben bij die grote olieramp met de Deepwater Horizon in de Mexicaanse golf en recent nog met de brandende zee veroorzaakt door een lekkende pijpleiding?

Daar was de schade aan het milieu heel erg zichtbaar door al de olie die op het water dreef en op de kusten aanspoelde.

Als een dergelijke ramp zou gebeuren bij het inpompen van CO2 is dat amper zichtbaar. Er zullen daar geen vervuilende olievlekken zijn.
Zo’n lek kan potentieel vele miljoenen tonnen onzichtbaar CO2 gas totaal onopgemerkt in onze atmosfeer vrij laten. Dat zou een catastrofale milieuramp kunnen veroorzaken met ongeziene gevolgen voor ons al zo fragiele klimaat en we zouden het niet eens door hebben, want dat gas is niet zichtbaar.

Is blauwe waterstof veilig genoeg om een hiermee een klimaat neutrale economie mee op te bouwen?

Pijpleiding onder de Maas in Leut uitgespoeld: specialisten gaan op zoek naar lek

Ervaring leert ons dat de chemische industrie nooit zal kunnen garanderen dat zulke rampen niet zullen gebeuren. Daar zijn al onnoemelijk veel voorbeelden van terug te vinden.

De recente overstromingen waar we vandaag mee geconfronteerd worden hebben aan de Maas ook weer een pijpleiding lek geslagen.
Wat als deze pijpleiding vol CO2 zat? Hoeveel van dat gas was er dan in onze atmosfeer terecht gekomen?

En dan rijst ook nog eens de vraag, zullen we het ooit te weten komen?
Zal het gemeld worden en zal de pers het oppikken?
Hoe nieuwswaardig zal het zijn als er geen zichtbare vervuiling is met een hoop vissen en vogels die liggen te creperen in zwarte smurrie?
Hoeveel van dat CO2 gas zal er uit zo’n gasveld moeten lekken voor we het doorhebben?

Hoe zwaar zullen extreme weer-fenomenen ons nog moeten neerslaan voor we doorkrijgen dat we met deze blauwe waterstof onze klimaat helemaal hebben verkloot?

Groene waterstof
Groene waterstof maken

Groene waterstof is waterstof dat geproduceerd wordt op een echt groene manier, dat wil zeggen dat er zowel bij de productie als bij de toepassing geen CO2 of andere schadelijke stoffen vrij komen.

Dan hebben we het over de techniek via elektrolyse met elektriciteit die gewonnen is via zonnepanelen en windmolens.

Als we echt naar een klimaat neutrale economie willen is dit de enige zinvolle manier om een echt groene en hernieuwbare brandstof te produceren.

Wat is het verschil tussen grijze, blauwe en groene waterstof?

Maar nu komt de vraag, is deze Groene waterstof wel een haalbare oplossing?
Onderstaande video zet heel wat vraagtekens bij.